Wat brengt 2021 ons als het om roeien gaat?

Het gebruikelijke agendapunt op de ALV over de “toelichting op de plannen per commissaris” kon door technische beperkingen niet doorgaan. Om daar toch invulling aan te geven sprak ik met alle betrokkenen om zo per portefeuille een beeld te krijgen van 2021 en het Amstelleven na de dood van Corona.
Natuurlijk zijn het vaak wensen en telt het koffiedik mee in de mate van haalbaarheid. Maar krijgen we die pandemie eronder en herwinnen we de regie over ons leven en vrijheid dan is er duidelijk een visie en plan hoe de draad weer op te pakken. Ik wens de bestuursleden alle succes en vereiste energie.

Peter de Graaf

Cees Vente, vice-voorzitter

Dat klinkt lekker pluche. Alleen bij een calamiteit de voorzitter vervangen is niet echt stressen. Maar het blijkt toch anders georganiseerd.
Cees is havenmeester en beheert de ligplaatsen van de motorboten en -sloepen. De haven is vol en dat is niet verkeerd voor de clubkas. Af en toe de plankiers en steigers onderhouden hoort er ook bij. Voor 2021 zitten hier geen flitsende plannen. Sterker nog, er is een wachtlijst als er een box vrijkomt.

Maar de grootste aandachtsgebied in zijn portefeuille is het jeugd- en juniores roeien. Zeg maar van 12 t/m 18 jaar en dan met name de instructie en recreatie. En daar is forse aandacht vereist om in 2021 weer op de gewenste sterkte te komen. Corona heeft hier het ledental in deze groep stevig gereduceerd. Het rendement van wervende schoolweken van vorig jaar is nagenoeg volledig verdampt. Logisch als je alleen maar mag komen skiffen en direct weer naar huis moet. Binden en boeien met een sociale band en leuke neven evenementen komen zo niet van de grond. Cees vertelt dat binnenkort in samenwerking met Jacques Klok (beoogd jeugdcommissaris) een plan wordt ontwikkeld. Zodra er weer meer vrijheid gegeven wordt (hopelijk mei/juni) kunnen via scholen en vriendjes van huidige jeugdleden introductiedagen gerealiseerd worden. En voor het binden staat een jeugdkamp absoluut op het programma. Een ander aspect dat aandacht krijgt is de leermethode. Het bewezen model van eerst bootgevoel krijgen en daarna pas de haal aandacht geven (cybernetisch) moet weer standaard worden. Op dit moment is het een wirwar van klassieke instructie en allerlei tussenvormen. Een eenduidige methodiek versimpelt ook het lesgeven, ploegvorming en het afroeien.

Samengevat. De jeugd is de kweekvijver van je vereniging. Immers, hier ontdek je jong talent dat door het wedstrijdroeien wordt gepakt. De talenten van 2019/20 zijn al afgeroomd en varen onder de verantwoordelijkheid van Nienke. Maar een goed gevulde vijver van nieuwe jeugdleden is absoluut de basis.
Tot slot memoreert Cees dat qua vloot een nieuwe Jeugd2x geen kwaad kan. Gelukkig zijn er skifjes genoeg.

Nienke Engberts, commissaris wedstrijdroeien

Ons gesprek begint gelijk bij de pandemie. Nienke, wat vertelt jouw koffiedik?
“Ik vrees dat 2021 bij veel wedstrijdevenementen het een herhaling van vorig jaar zal betekenen. De berichten van de top van sportorganisaties als het Ministerie, NOC/NSF en alle sportbonden gaan uit van een herstel van competities pas als de vaccinaties breed dekkend zijn en de besmettingsgraad, ook van die nieuwe varianten, beheersbaar laag is geworden.
Probleem is naast contact tussen sporters vooral het publiek en de clustering op de sportlocatie zelf. Kijk, skiffen gaat heel goed. Maar b.v. bij de skifhead is het dringen aan de vlotten, in de kleedkamers en boven in de soos en fietsen er veel toeschouwers mee. En dat zijn ongewenste samenscholingen.
Neem als tweede voorbeeld onze eigen marathon. Als je weer met ploegen mag roeien dan moeten we nog een heel strak 1,5 meter schema op de vlotten hanteren. Boven lekker uitrusten en collectief wachten op de prijsuitreiking zit er dus niet in. Geen idee of je dan nog een leuk evenement hebt.

Maar wat gaat er dan wel gebeuren?
“Ik verwacht dat heel aarzelend kleine evenementen op regionaal niveau een kans krijgen. Kijk, die competitiebubbel moet zo klein mogelijk gehouden worden qua deelnemers, organisatie en publiek. En zo min mogelijk reizen of elders verblijven. Maar er moet wel iets komen om de adrenaline op te stoken. Dat zit nou eenmaal in wedstrijdsporters, Head en Heineken zullen dus niet doorgaan en effe verplaatsen naar het najaar past niet in de trainingsopbouw en trouwens., daar zit de kalender ook vol. En stel dat het wel kan eind voorjaar dan moet ik niet denken aan de tig blessures van al die ongetrainde ploegen, zeker bij clubachten en veteranen.

Maar de jeugd roeit toch nog steeds?
“Ja dat klopt. Tot en met 17 jaar is skiffen en varen in ploegen gewoon toegestaan, Vanaf 18 jaar resteert skiffen en thuis ergometeren. Zij (ca 20 meisjes en jongens) zijn dan ook in prima conditie. En dat zal de eerste groep zijn die een wedstrijdkans krijgt. Misschien eerst een klein regiotreffen. Maar het sociale en de gezelligheid blijven een gemis.

Heb je wel genoeg coaches?
“Ja, dat lukt aardig. We hebben maar een paar senioren en de veteranen begeleiding is een apart verhaal dat vaak intern in de ploeg geregeld wordt. Daar komt bij dat er nog steeds ledenaanwas is vanuit de studenten verenigingen. Die oud-wedstrijdroeiers en soms zelfs kennissen daarvan zijn best bereid wat te doen.

Dit wordt je laatste bestuursjaar; hoe nu verder?
“Klopt, maar ik ben al vergevorderd met een opvolg(st)er. Volgens mij gaat dat helemaal lukken, maar ik ga nog niet verklappen wie. Dat merk je wel. Ik streef er wel naar dat ie, zodra het kan, meedraait zodat “op snelheid invoegen” in november naadloos lukt.

Maarten Jüch, commissaris vloot

Maarten Jüch gaat verhuizen met zijn partner Ingar Seemann naar Hamburg. Al heel snel.
Daar komt zij vandaan en het is er goed wonen en werken. En natuurlijk roeien bij Germania.
Maar dat betekent niet dat ik hier alles uit mijn handen laat vallen. In tegendeel. Omdat alles nu toch Corona-proof op afstand gaat zal niemand weten, vanwaar ik functioneer en werk.

Prima, dan heb je vast een visie op de vloot-2021?
Zeker weten. Om te beginnen de aanschaf en vervanging. Omdat wij ook in deze tijd zuinig aan moeten doen wordt er ook naar de tweedehands markt gekeken. Met het strakke budget is er toch nog veel recent aangeschaft maar nog niet gedoopt en voorgeroeid:
• Een acht, een vier met en een vier zonder (eigenlijk ten laste van 2020)
• Een C3 en een C4 nieuw van de bekende werf uit Sneek
• Een lichte dubbel twee en middelzware skif
• Een door Erik Kraak geschonken coastal 2x
Het plan is ze te dopen bij het Corona Bevrijdingsfeest dat voor de zomer of vlak erna gepland staat. En met die dubbel twee kunnen we een op de Bosbaan liggende wedstrijd lichte 2x voor de afschrijving en juniorestraining op Amstel aanbieden
En daarmee is voor dit jaar het budget op. Dat aanschaffen doen we na/in overleg met de materiaalcommissie (Wim Koopman, Frank van Unen, Sjoerd Verhallen en Maarten) op basis van het aantal vaarbewegingen per type (uit het afschrijfsysteem), het schadeverloop en de conditie (technische levensduur). Er is dan ook een meerjarenplan dat we jaarlijks bijstellen aan de hand van de gemeten actualiteit van die drie genoemde parameters.
Gelukkig zijn er riemen voldoende op voorraad, dus daar hoeven we niets te doen.

Helder, maar hoe zit het dan met het onderhoud van de huidige vloot?
Tja, dat ging niet vanzelf. Jesse heeft vorig jaar veel tijd gestoken in het gebouw. Die balans is ten voordele van de werkplaats teruggezet. En Jesse zijn werk is nu strak afgebakend per herstelklus. Jesse heeft als ZZP‘er meer dan genoeg eigen werk en kan er goed mee leven.
Door Corona is de inzet van de vrijwilligers noodgedwongen opgeschort. Logisch. De meesten vallen in de risicogroep. Wel verdient die ploeg onder aanvoering van Pem een compliment want o.a. de Kom (wherry) is volledig gerenoveerd en weer in de vaart.
Kleine reparaties zijn de afgelopen tijd door ons zelf (bestuur) verholpen maar echt preventief onderhoud wacht op betere tijden.

En hoe zie jij de herstart na Corona?
Natuurlijk volgt er dan een zeer intensief gebruik van de vloot. De kracht zit dan in persoonlijk toezicht op het vlot. Niet als boeman, maar als positieve informatiepost om goede materiaalbehandeling te faciliteren en schades te voorkomen. Zelf was ik de afgelopen jaren verrast hoe vaak ik met vragen direct werd benaderd. Gewoon per email of telefoon of op de cliub. En dat lijkt me prima. Alsof je op het vlot staat.
Ja en dan mijn verhuizing. Nee, ik zeg niet op en blijf gewoon in beeld. Maar het is niet verkeerd aan opvolging te werken. Concrete gedachten daarover bestaan al maar ik kan nog geen naam noemen. Ik zal bij die overdracht pleiten voor voortzetting van de voordelen van op het vlot aanwezig zijn.

Rest mij jullie in Hamburg een fijne toekomst in goede gezondheid en veel roeigenot bij Germania te wensen.

Mieke Soelman, commissaris instructie

Mieke Soelman regelt de instructie voor alle leden vanaf 18 jaar. Dat is best een breed gebied. Om te beginnen de opvang van nieuwe leden en de eerste roei-ervaring in de basisinstructie. En na het afroeien volgt per test het vervolg traject in steeds uitdagender materiaal. Klinkt allemaal heel simpel en logisch. En dat was het ook tot een dik jaar geleden.

Corona beperkt natuurlijk enorm. Hoe ga jij daarmee om?
Tja, dat is niet anders. Het Amstelbeleid is simpel. We volgen de voorschriften en tolereren geen uitzonderingen. Dus veel solitair roeien in C1 of skif en sinds kort met twee man in een wherry. Boordroeien zit er dus niet in en geen teamvorming en nauwelijks sturen.
Er is dan ook een groep die wacht op het afroeien omdat we de basistesten niet echt kunnen completeren. Instroom van af de Berlagebrug moet ook vaak wachten op dat stuuraspect, ook al roeien ze best aardig. Ik heb nu ca 16 leden in de basis en 10-15 in de skif/C-1 instructie.
Een echte wachtlijst van aanmeldingen is er nauwelijks. Maar dat past bij deze tijd van het jaar.

En de instructeurs?
Voor deze winterperiode heb ik voldoende kader. Soms zelf meevarend in een eigen skif, soms vanaf de kant. En gelukkig steunt de KNRB ons met tips en materiaal. Er zijn lesplannen en lesbrieven beschikbaar, die vaak specifiek gericht zijn om een bepaalde fout te corrigeren. Ook video opnamen geven een verhelderend beeld over wat je wilt uitleggen.

En wat zijn de plannen zodra er groen licht komt op de Coronabeperkingen?
Tja, dat is een ambitieus lijstje. Let maar op:
• Teamroeien (synchroon varen en balans houden als team) is dan bijna een jaar uit beeld geweest. Veel varen in de C-4 zal dan worden opgestart en kan er ook weer echt worden afgeroeid. En natuurlijk het varen in glad materiaal.
• Sturen, Het lukt nu summier met twee man in een wherry maar dat is toch anders dan een ploeg sturen en aanleggen. Denk maar eens aan alle commando’s en bv rondmaken met een ploeg .
• Boordroeien, dat is blijven liggen. Eigenlijk mis je dan de helft van je sport. Dat aspect moet meer aandacht krijgen anders blijft varen in een acht echt onbereikbaar.
• Cursussen voor instructeurs. Zowel voor beginners als de “bijscholing”. Jeroen Brinkman verzorgt een prima foutenanalyse, en ook voor gerichte verbeteroefeningen heb ik mensen in beeld, Wat altijd een bijzonder moment is, is de start. Hoe leg je een nieuw lid op de eerste dag uit wat een haal maken is. Je treft enorme verschillen in motoriek en souplesse maar helaas zelden een natuurtalent dat zo wegvaart.
• En nu als laatste in mijn lijstje maar zeker de belangrijkste: het verenigingsaspect. Sociaal in de soos “de derde helft” benutten. Kennismaken, nieuwe roeimaatjes maken, drankje doen, allemaal wat een sportclub tot een echte vereniging maakt.

Ik mis er nog ééntje: Afroeien
Dat klopt. Afroeien is nu maatwerk. Dan komt Joost (Adriaansz) even meekijken met de instructeur om het vervolgtraject niet te frustreren. Nou ligt het afroeien in de winter toch vaak stil. Ik verwacht zodra we groen licht krijgen dat ook het afroeien weer op gang komt.

Is er nog iets niet aan de orde gekomen?
Ja zeker. Toen ik aan deze functie begon kreeg ik vragen als “ben je gevraagd of gedwongen”. Niet vrijwillig gekozen maar ontworsteld aan de club. Of wilde je dit altijd al?
En al heel snel daarna sloeg die argwaan om in leuke opmerkingen en respect. Aangesproken worden op de functie zelf en inhoudelijke belangstelling en waardering geven mij absoluut een kick. En met die motivatie verwacht ik ook genoeg energie te hebben om na Corona lekker aan de slag te kunnen. Komt helemaal goed met de instructie, ik weet het nu al zeker.

René Visser is onze gebouwmanager

Man, wat moet dit voor jouw functie en het gebouw een flitsende tijd zijn. Hooguit een enkele roeier die passeert, maar verder kan je overal je gang gaan. Door niets of niemand gehinderd!
Ja, dat lijkt leuk, maar ik heb liever geen pandemie maar een gebouw dat goed gebruikt wordt.
En door alle verminderde inkomsten is het budget fors geknepen. Prioriteit, of eigenlijk een verplichting is de eigen bijdrage bij alle subsidieklussen uit het GORS programma. En als je dan kijkt welke speelruimte resteert dan kunnen alleen nog kleine klusjes aandacht krijgen.
Wat GORS dan allemaal inhoudt? Lees mijn deel in het jaarverslag en je bent helemaal op de hoogte van alle plannen.

Maar je heb een beetje gelijk qua vrijheid. Heel veel dingen als bijvoorbeeld schilderwerk kunnen nu ongehinderd worden afgerond. De toegangspoort en de boeidelen krijgen binnenkort de kwast te zien. En verder is de ventilatie aan de beurt, bijvoorbeeld in de oude herenkleedkamer. Dat is nu het krachthonk, daar waar tot een tijdje geleden de Muda's huisden. En ik ben blij met de reeds geïnstalleerde airconditioning in de keuken, het LAC-kantoor en de bestuurskamer. In de volle zon is het daar niet te harden. Maar ook tochtafdichting van de nieuwe loodsdeuren is een klus, want er blaast veel vuil naar binnen.
En nu we toch in de loods zijn: te veel tegels liggen ongelijk. Dus een struikelrisico en de karretjes lopen niet lekker soepel door. Egaliseren gaan we met vrijwilligers doen. Pittige klus waar ik nog wel wat vrijwilligers voor kan inzetten. Dus wie doet er mee met de stratenmakers-op-Amstel-show?

Even een zijstapje. De afschrijfhoek krijgt weer twee goed werkende schermen. Arno van Rooij is de ICT-opvolger van Rick en daarmee als systeembeheerder aan de slag gegaan. Dat staat klaar als alle leden weer komen roeien.

En buiten? Iets met vlotten steigers of terras?
Sommige houten afmeerpalen van de vlotten zijn versleten en zo soepel als rubber. Het mooist zou beton zijn, maar krijg daar maar eens een echte heistelling naar toe. Vorig jaar hebben we in de eerste lockdown een aanpassing gedaan aan de wal- en vlotkant. Dat bevalt prima en we willen dat ook gaan toepassen aan de andere kant van het vlot. Dan moet wel eerst de houten palen aan de walkant onder water afgezaagd worden om ruimte te maken. Daarna kan de nieuwe geleide constructie aangebracht worden. Wij verwachten dat de vlotten dan stabieler blijven als er veel roeiers op staan. Dan ligt alles weer strak. En verder zijn de schoorsteen en de gevels van het gebouw uit 1954 opnieuw gevoegd. Overigens heb ik niet kunnen achterhalen wat ze met de brug van plan zijn. Er staat al geruime tijd een schutting omheen.

Maar uit het GORS staat nog de energieverduurzaming open. Weet je al meer?
Ja, we hebben zwart-op-wit goedkeuring van de verzekering dat er zonnepanelen op kunnen. Die dienen primair voor onze eigen behoefte en het surplus wordt aan het net teruggeleverd. Een eerste duurzame stap naar de strenge milieu-eisen. De terugverdientijd van deze investering ligt op ca. vijf jaar en daarna profiteert De Amstel structureel van lage energielasten. Warmtewisselaars voor de douches zijn ook uitgezocht, maar dat geeft een veel lager rendement en een terugverdientijd van ruim twintig jaar. Dus effe niet.

En niet helemaal GORS, maar na tig adviezen en pogingen is er nu gekozen voor twee gescheiden verwarmingsystemen. Een laag-temperatuurcircuit met een eigen ketel voor de vloeren. En een hoge-temperatuurketel voor de radiatoren. Douches krijgen hun warmwater van een 180-literboiler die heel snel kan opwarmen. Twee achten kunnen makkelijk tegelijk douchen. Kom maar op met al die zwetende roeiers. De douches zijn er klaar voor.

Ik hoorde ook iets over lekkage?
Ja, dat is klein onderhoud. Vermoedelijk komt het van het voorterras waar de pui niet waterdicht aansluit. Maar ik wil nog even terug naar de energiezaken. Ook De Amstel moet naar gasvrij. En denk dan niet alleen aan de gasketels, maar ook aan inductiekoken. Dan zijn die zonnepanelen zeker welkom. Dus er ligt genoeg werk voor de toekomst.

We zijn aardig door en om het gebouw gelopen. Nog iets vergeten?
De Shell gaat de buitenkant van het gebouw eindelijk opknappen zodat de verfbladders niet op onze havenhuurders vallen. En eigenlijk moet ik weer eens naar de mast kijken. Die liggende ra en de kloot bovenop met die zuur-schijtende meeuwen kunnen wel een likkie gebruiken. De mast zelf is nog puik. Wel een tip na het vlagstrijken. Sla de lijn een paar keer om de mast, dan klappert ie niet tegen de lak. En zeker niet onbelangrijk: een woord van dank aan mijn vaste onbetaalde uitvoerende vrijwilligers Art Noordhoek met Evert Vogel en de GORS-steun van Frank van Unen.

Wessel Agterhof, commissaris algemene zaken en recreatieroeien

Je bent op Amstel wereldberoemd om de nieuwsbrieven. Maar doe je verder nog wat behalve het pluche bezitten en bezetten?
Tja, het snelst is dat uit te leggen met “alles wat niet met instructie of wedstrijden te maken heeft.” Op roeigebied is dat het recreatief roeien, zowel vrij in eigen ploegjes (b.v. via de roeimakelaar) of dankzij de organisatie door de toercommissie en het midweek roeien. Maar ook verenigingsaspecten als De Scheeve (biljartgroep), de zeilcommissie, de feesten, de onderlinge en Jong-Amstel. De bezetting en intensiteit aan acties varieert nogal, maar het hoort er wel allemaal bij.
En dan natuurlijk de communicatie. Niet alleen de nieuwsbrieven, maar ook de webredactie zowel qua content als techniek met een stevige link naar systeembeheer en E-captain (het totaalpakket om een vereniging te runnen). Voor alle aandachtsgebieden geldt onvoorwaardelijk het hunkeren naar Coronavrije tijden, liefst zonder 1,5 meter decreet waardoor we weer in de boot en in de soos kunnen functioneren.

Begrijpelijk, die hunkering. En wat je noemt is inderdaad een stevige portefeuille. We gaan ze allemaal even af. We beginnen met roeien.
De grootste groep wordt gevormd door de leden die al dan niet in vaste groepjes varen. Die vinden hun eigen weg. En via de nieuwe roeimakelaar of direct in de soos werken ze aan hun netwerk.
En met midweek-moeder-overste Carina is er een megaset aan toertochten, wandelingen en fietsritten beschikbaar met professionele beschrijving van wat en waar je passeert. Die midwekers boffen met zo’n gedegen organisatie. Behalve het schouderklopje hoef ik hier niets aan te doen.
De toercommissie ging wisselen maar bij gebrek aan mogelijkheden tot iets organiseren is het afwachten. Ik ga pas werven als er wat te doen valt. Voor de open-inschrijf tochten is er een draaiboek maar ik wil meer tochten puur voor de Amstelleden met een leuk karakter zoals twee jaar geleden de bierproeftoertocht. Binden en boeien op het water is zeker zo belangrijk als in de soos.

En je noemde een feestcommissie. Volgens mij is die de laatste jaren niet overspannen geraakt.
Dat zie je niet helemaal goed. Bij het 145-jarig jubileum hebben we een aantal leuke activiteiten gehad en die smaakten naar meer. De dames die dat organiseerden komen eind deze maand met een pubquiz via ZOOM. En dan liggen er plannen klaar voor festiviteiten rond de Amstelverjaardag om 11 september. Dan moet iedereen toch z’n prikkie gehad hebben. Een onderlinge, een gezellige borrel en een bevrijdingsfeest om te dansen op het Coronagraf. In de zomer komt de Amstelmarkt als het even kan weer terug. Informatiestands van iedere commissie. Dat is smullen voor nieuwe maar ook voor oudere leden.
En als Joris weer mag draaien verwacht ik ook de terugkeer van zijn culturele avonden. Trekt toch altijd een zaaltje vol.
Zeker niet op de laatste plaats telt Jong-Amstel mee. Dat is een prima kern met altijd verfrissende ideeën. De jonge denktank waar beslist nieuw kader uit voort kan komen.

Nog even terug naar het water. Gaan we nog zeilen?
Zodra het kan. Want ook hier speelt de 1,5 meter vals spel. Tuurlijk kan je met twee man zeilen, maar dan mis je de sociale component volledig en de kosten per deelnemer lopen flink op. Maar de Zeilcommissie is actief en heeft, hen kennende, vast al een conceptagenda klaar liggen. Dus geduld. Ooit gaan de trossen los, hijsen we de zeilen en varen we op koers 007.

Praten tot je een ons weegt. De wereld hangt erg aan elkaar van e-contacten. Je hebt pas gewerkt als je schor en met een beeldwaas voor de ogen je bed induikt. Jij bent van professie Communicaris. Nooit nieuwsbriefmoe?
Corona-Ongehoorzaamheid betekent een sluitingsrisico. En dat is wel het laatste wat we willen.
En om de leden zo gedegen mogelijk te informeren over wat wel en wat niet mag is die brief een harde must. Maar ook ik publiceer liever over geslaagde evenementen of flitsende overwinningen. En communicatie is breder dan alleen die brief. De webredactie borgt de verslaglegging van wat er passeert. Maar daarnaast is Amstelroei.nl meer. Met e-captain zijn er extra faciliteiten om elkaar te treffen. Ook hebben we een forum in het leven geroepen, waarop van alles binnen de fatsoen- grenzen een plekje heeft. En ons vloot afschrijfsysteem myfleet komt te vervallen. E-captain neemt dat over. Op het besloten deel van de site kun je de ontwikkelingen bekijken.

Je mag nog even mee in het bestuur, maar lijkt me een hele klus om een opvolger te strikken.
Volgens mij gaat dat best lukken. Als je het goed organiseert en zorgt dat niet alles tegelijk speelt is het de mooiste job op Amstel. En zoals je zegt, wie wil er niet wereldberoemd worden.