Hoogbejaarde Amstel-dame laat nog altijd zuiver van zich horen

Ze kan met recht het oudste nog actieve Amstel-lid worden genoemd. Grunert is met haar honderd jaar best hoogbejaard. Maar dat merk je in de praktijk echt niet; zeker niet na vandaag, nadat ze weer een goede beurt heeft gekregen. Een onderhoudsbeurt wel te verstaan.

De oude dame waar het hier over gaat, is de oude piano die al jaren in onze sociëteit pronkt. Een degelijk instrument dat inmiddels bijna honderd jaar oud is. Hoe oud ze precies is, is niet meer te achterhalen, maar wel zeker is dat deze piano uit het begin van de jaren twintig van de vorige eeuw stamt. We houden het op 1921, precies honderd jaar.

Vandaag is de pianostemmer langs geweest. Hij heeft de piano weer gestemd en gecontroleerd op eventuele gebreken. Hier en daar vertoont de piano wat ouderdomskwaaltjes, zoals een klein scheurtje bij de linkerstempennen (waar de snaren aan bevestigd zijn), afgesleten dempers en een wiebelende hamer, doordat er een klein stukje van is afgebroken. Maar dat laatste is niet zo’n probleem, want het gaat hier om de F₇ (helemaal rechts op het klavier) en die gebruiken we toch niet zo veel.

Maar na een gedegen stembeurt klinkt ze weer als vanouds. Helemaal zuiver, zoals in 1921, zal niet meer lukken omdat gedurende haar honderdjarige bestaan de piano redelijk wat te verduren heeft gehad. Maar voor de leeftijd is de piano nog in goede staat. Laten we dat zo houden!

Het instrument is een Grunert, een inmiddels bijna vergeten pianobouwer uit Johanngeorgenstadt (Duitsland) uit het begin van de vorige eeuw. Hoewel Grunert geen grote pianobouwer was, stond hij wel bekend om zijn kwalitatief goede piano’s. Hij begon in 1897 met het bouwen van piano’s en deed dat tot hij zijn fabriek in 1920 verkocht aan Ludwig Hupfeld.

De oude dame, van binnen nog prima in orde.

Hier en daar vertonen de dempers wat slijtageplekken.