Wat een tijd is dit toch, alles is veranderd. Van lekker roeien in een vier en je klaar maken voor een wedstrijd opeens helemaal niks meer. Geen roeien, alleen maar thuis zitten en er zelf voor zorgen dat jouw conditie goed op peil blijft.
Door middel van filmpjes en oefeningen op de ergometer probeer je jouw conditie op pijl te houden. Dat was wat lastiger dan ik in eerste instantie dacht. Het is moeilijk om je concentratie erbij te houden en echt elke dag te gaan sporten. Aan het begin hield ik het goed vol, ik deed elke dag wel iets sportiefs. Maar naarmate ik langer thuis zat, ging ik steeds minder doen. Het is namelijk best saai om in je eentje te gaan sporten, dus het beste is om samen met iemand te sporten, met iemand die bij je in huis woont, of met je vrienden op anderhalve meter afstand.
Toen ik eindelijk te horen kreeg dat je weer mocht gaan roeien op anderhalve meter afstand was ik erg blij. De eerste keer weer in een skiff na een lange tijd niet geroeid te hebben was best spannend. Je zit dan in zo'n wiebelend bootje waar je bij elke verkeerde beweging meteen voelt dat je bijna omslaat. En als je dan even denkt dat het goed gaat en een stukje hard probeert te roeien, vergeet je weer om te kijken en vaar je bijna tegen de kant aan.
Ik hoop dat wij het normale leven weer snel kunnen oppakken en gewoon weer in een twee of een vier kunnen gaan roeien. Dat is toch iets gezelliger, gezellig met z’n allen in een boot lekker kletsen. In mijn team dronken wij nogal vaak uit elkaars fles, wij namen vaak maar één of twee waterflessen mee in de boot. Nu is dat wel anders nu neemt iedereen zijn eigen waterfles mee en degene die hem dan vergeten is zit zonder drinken. Wat ook veranderd is dat je bij alles moet nadenken. Oja geen knuffel, geen high five, niet te dicht bij elkaar staan. Het laatste vind ik nog wel het moeilijkst je automatisch toch dicht bij elkaar gaat staan om elkaar te helpen of om gewoon gezellig te praten.