Voor Paal

Oud-voorzitter Koen Visscher vertelde altijd dat je als wedstrijdroeier één moest zijn met je riem. Die koesterde je meer dan wie je ook lief was. Ze kregen een nieuwe ploegmaat zover, dat hij zijn boordriem van bijna 4 meter na de training meenam naar huis om daar te verzorgen. Maar ja, hij was met de tram. Gelukkig kon dat toen (ca 1937) nog. Staand op het open achterbalkom bracht hij zijn paal veilig thuis. Alleen de volgende dag trof hij een nieuw model -gesloten- tram. D’r zat maar één ding op. Lopen. Van de Haarlemmerweg naar de Amstel. Dus te laat. Moest hij ook nog het eerste rondje betalen. Dan sta je echt voor paal.