Sonja van der Meulen-Mondeel erelid

In 62 jaar lidmaatschap bouwde Sonja een Amstel c.v. op dat heel breed door de vereniging gaat. Haar benoeming op de laatste ALV tot erelid mag dan ook zeker een oeuvreprijs genoemd worden. Hoe veelzijdig? Dat vertel ik hieronder.

Gebleven

Schooljuf, dat was ik toen. En mijn collega Sietske Neven had altijd enthousiast verteld over roeien. Ik een keertje mee. En toen gebleven. Tja, het klinkt simpel en zo is het ook. Ik heb ooit als scholier aan korfbal gedaan maar het resultaat was overtuigend: geen balsporten voor mij (zou dat de reden zijn dat ze niet biljart bij de Scheeve?)
Vrij snel vormde zich een groepje dat wel aan wedstrijden wilde meedoen. Dat werd Amstels jonge acht. We wonnen veel maar helaas net geen NK.

Plankenkoorts

In die tijd had ik veel contact met Ingrid van Delft (echtgenote van Koen Visscher – oud voorzitter) die de teksten schreef voor Thomasvaer en Pieternel en het oktober cabaret. Dus stond ik in no-time op de planken.
De Amstel was in die jaren (incl. jubilea 90-jarig & 100 jarig) heel actief dankzij een feestcommissie ICA met meerdere evenementen per jaar. En ik deed grif mee, af en toe even buiten beeld om zoon Arvid en dochter Karin op de wereld te zetten, maar steeds intens betrokken. En, oh ja, de redactie voor het clubblad hoort zeker op mijn Amstel c.v.

Dan opeens heet je veteraan (v)

Aanvankelijk was ik de enige vrouw en maakten we combinaties met Willem III, De Maas, Viking, Poseidon en nog anderen. Leuk en vooral goed voor een gezellig netwerk en je komt nog eens ergens. Dat geldt trouwens ook voor toerroeien. Veel tochten gevaren. En dan zie je hoe rijk bedeeld we zijn op De Amstel aan roeiwater met de vele tochten door de stad en de omgeving. Vooral het uitzetten van puzzeltochten door de stad was goed nadenken. Immers, waar in de winter het loof ontbreekt ontneemt het in mei het zicht op essentiële referentiepunten als een gevelsteentje o.i.d..

Roeikennis delen

Zo’n jonge acht wordt ouder en valt uiteen. En dan is de stap naar instructie en coachen snel gemaakt. Een van de successen was de eerste Amstel-dames clubacht. Maar ook de jeugdinstructie (10-14 jaar) volgens moderne cybernetische theorie was mijn deel. Goede herinneringen heb ik aan de technische begeleiding van de STK functionaris Thea die veel structuur in de roei opleiding bracht.

Bezig bijtje

Nou, zoemen en zoomen is mijn ding niet. Maar je valt op en dat resulteerde in 10 jaar bestuursfuncties als secretaris, commissaris instructie en 4 jaar voorzitten (de eerste vrouwelijke!). Het leukst was de instructie door bezig te zijn op het water met je kader en de leden. Voorzitten lijkt leuk, maar het is zo divers en je krijgt als aanspreekpunt ook veel gezeur. Ook buiten de Amstel heb ik voor het Comité voor Wherry wedstrijden een aantal jaren het secretariaat gedaan. Geen wereldbaan, maar wel samen met internationale roeiers in ruste in het bestuur en een boeiend netwerk dat net effe anders is dan op Amstel. En Wherry wedstrijden is absoluut een apart volkje. Heel bijzonder om dat mee te maken.

Sonja met het erelid insigne

Haar andere onderscheidingen pasten niet op de kleding dus dan maar separaat hiernaast alles in beeld.
V.l.n.r.
• Lid van Verdienste,
• Ere-insigne 20 tellende prijzen
• Erelid

Iets vergeten?

Zeker niet vergeten. Voor wie het niet weet, in 1974 heb ik Jaap aan de haak geslagen en kregen we dochter Maartje. Zij roeit nu bij Het Spaarne. En ik wil nog wat kwijt. 62 Jaar Amstellid is voor mij een zekerheid. Een vaste ankerplaats met vrienden, ploeggenoten, vertier en gezelligheid. Het zijn toch andere gesprekken dan thuis, op je werk, op verjaardagen of met de buurvrouw. Voor mij een inspirerende omgeving.

Sonja, een prachtig positief verhaal, maar zijn er ook verbeterpunten die je je nu wenst?

Die gezelligheid moet terug. Je mag Corona niet van alles de schuld geven. Ook de tijdgeest muteert. Maar een vereniging leeft pas als naast de sport die geest er weer inzit. “Gebruiksleden” zijn welkom voor hun contributie, maar ik zie liever leden die na de sport binnen komen en de club nieuw leven inblazen met feesten en evenementen. Da’s goed voor De Amstel en de bar en de sfeer.

Sonja, van harte met je benoeming tot erelid. Je bent daarmee de tweede Amstelvrouw die deze eer geniet. Van de eerste (1939 – Mevrouw Jurriens-Hoogland) weten we zeker dat zij ook stond voor een prominentere rol van, en respect voor de damesleden, zowel in het actief roeien als de verenigingsbeleving.
Je roept de laatste tijd vaak “Ik ben met Amstelpensioen”. Ik hoop dat er toch nog een keer een klusje passeert waar je geen nee tegen durft te zeggen. Succes. Geniet van je oeuvreprijs.

Peter de Graaf.