Ode aan de acht

Acht lijven, acht palen als één machine
Ruggen en riemen staan kromgebogen
Dan kolkt het, het water lijkt weggezogen
Acht bladen geclipt in perfecte routine

Acht palen, acht bladen lijken te zweven
Handen heel losjes sturen de vleugels
Ontspannen vieren zij even de teugels
Gewichtsloosheid, dat lijkt hun streven

De heerlijke cadans van een boot die loopt
De belletjes die langs de boorden bruisen
Het ultieme gevoel waar een roeier op hoopt

De synergie van rust en exploderende kracht
Zelfs het geluid lijkt ervoor gecomponeerd
Er is niets mooiers dan het roeien in een acht