Op 11 september 1874 besloot een 30-tal heren, leden van de roeiclubs Y-stroom, De Zwaluw, Saturnus en Insulinde een roeivereniging op te richten. ‘Voor de naam dier vereniging werd "De Amstel" gesteld’. Onder die naam waren zij al op de wedstrijden van "De Koninklijke" uitgekomen.
Het eerste botenhuis was het schuitenhuis ‘De Zwaluw’ in de Amsteljachthaven (tegenover het Amstelhotel). In 1878 moest De Amstel verhuizen naar twee bogen onder de Hooge Sluis. Maar ook hier moest De Amstel al in 1882 weer weg. Een andere ruimte was niet te vinden. Een eigen gebouw en botenloods was de oplossing. Zo werd in 1885 het door Quëndag ontworpen houten clubgebouw aan de Amstel bij de Jan Steenstraat betrokken. Dit op palen boven het water staande gebouw heeft tot de afbraak in 1944 alle wel en wee van De Amstel mogen meemaken.
De wereldcrisis bracht voor De Amstel een bijna fataal verval. In 1934 wist het bestuur het herstel van de vereniging te realiseren. Dat resulteerde in een bloei en groei van alle afdelingen: wedstrijdroeien, toerroeien en bridgen. Ook uit deze periode dateert het dameslidmaatschap, de Scheeve Pomerans (biljartgroep) en later het juniorenlidmaatschap. (In 1915 werden er overigens door een skiffeuse al prijzen voor De Amstel behaald). Tijdens de Tweede Wereldoorlog kwam de grootste slag. In februari 1944 werd op last van de bezetter het clubgebouw afgebroken. De boten werden opgeslagen en vonden na de oorlog onderdak bij de werf Hinloopen aan de Omval, terwijl het sociëteitsleven aan het Westeinde een huis kreeg.
De inmiddels overleden erelid D.M. Severiens is de drijvende kracht geweest die tot de bouw van het huidige clubhuis leidde. In mei 1954 kon de schepping van architect A. Staal aan de Hobbemakade worden betrokken. In de jaren 60 bloeide de vereniging als vanouds. Op de wedstrijdbanen was De Amstel de snelste burgervereniging in vele nummers. Maar ook de andere takken van roeien kenden veel belangstelling. Bijzondere vermelding verdient het Olympische goud dat skiffeur Jan Wienese in 1968 in Mexico behaalde. De zeventiger jaren kenmerkte zich door het eeuwfeest. Memorabel zijn verder het veertig jarig jubileum van bootsman Arie Adams in 1976 (hij zou in 1986 na 50 jaar trouwe dienst afscheid nemen), de uitbreiding van het ledenbestand met junioren van 10 tot 14 jaar, de opkomst van het competitie- en regioroeien en de groei van het veteranenlegioen. In de jaren 80 boekten we met name succes in de lichte heren en juniorenwereld. In 1996 bereikt De Scheeve de 65-jarige leeftijd. Rond de eeuwwisseling is het ledental in nog geen vijf jaar bijna verdubbeld en is De Amstel op het gebied van jeugdroeien een van de grootste verenigingen.
Inmiddels, we schrijven begin 2007, is een taskforce bezig alle opties met betrekking tot ons clubgebouw helder te krijgen. Het gebouw is ruim 50 jaar geleden gebouwd voor ca. 350 leden met de bouwtechnieken van toen..Het stadsdeel heeft plannen om op de locatie van De Amstel een nieuw stadsdeelkantoor te bouwen waarin ook De Amstel onderdak moet krijgen. Dat plan sneuvelt onder breed protest. We worden zelfs gemeentelijk monument. De Amstel gaat Op Eigen Kracht verder en weet na een investering van 1,1 miljoen euro in mei 2011 een uitgebreider en gemoderniseerd clubhuis te openen gericht op 800 leden en 125 boten. Maar d'r gebeurt meer. Professioneel jeugdkader voor de 120 roeiertjes, Met coastal boten ander roeiwater bevaren en nog steeds onze wedstrijden organiseren met de indoor Ergehead, 2x per jaar jeugd wedstrijden op de 200 meter baan en een 50 km Marathon door de regio. De toekomst kan met vertrouwen tegemoet worden gezien dankzij een gezonde financiële situatie, een gezond ledental, een gezellige vereniging en een moderne uitgebreide vloot.
Aan de Amstel is ons leven,
Daar zingen wij ons lied;
Want vreugde is ons streven,
Wij kennen geen verdriet.
Geen weer of wind kan hind’ren
Al zitten wij in onze giek;
Van d’Amstel zijn wij kind’ren
De golfslag is voor ons muziek.
Dus klinkt en drinkt De Amstel
Hoerah! Hoerah! Hoerah!
Laat de eendracht onze krachten,
Onze moed ter zijde staan,
Roeiers laten wij steeds trachten
Den vijand te verslaan;
Hoog ’t denkbeeld ons beg’leiden
Dat geen nederlaag ons wacht,
Wij zullen blijven strijden
Als mannen van een flink geslacht.
Aan Amstels dapp’re zonen
Een luid Hoerah! Hoerah!
In 2005 is een officieus voorstel gedaan voor een 3e couplet, n.l.:
Roeien is ons lust en leven,
Over Amstel, gracht en IJ;
Sneller, sneller, heel gedreven
Boot en riemen dat zijn wij
Lichtbladig, onze halen
Slagvaardig onze trap
Wij hunk’ren naar bokalen.
En vinden er weer steeds vriendschap
Muziek, mystiek op d’Amstel
Luidkeels Hoerah! Hoerah!
